Zijn passie voor metaal flakkerde helemaal op tussen het vuur en de aambeelden in de smidse van zijn nonkel. Maar zijn zin voor ondernemen zit er al sinds zijn jeugd ingebakken. Vandaag staat Cor Wuijts aan het roer van metaalbedrijf Wuco, met zijn Metaalmeesters als uithangbord van zijn snelgroeiende bedrijf. Toch kan het voor Cor niet snel genoeg gaan.
Vraag je aan Cor Wuijts wat Wuco precies doet, dan zal hij je vertellen dat ze op zoek gaan naar oplossingen. ‘Metalen trappenwerken, balustrades of gevelsystemen ontwerpen en uitwerken, is maar een deel van ons verhaal. Wij zijn het liefst bezig met het esthetische aspect, maar we hebben ook grote aandacht voor alles wat je niet ziet. Met wat er achter of onder het metalen oppervlak gaande is. We denken graag verder waar de meesten stoppen. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat de plaatsing eenvoudiger gebeurt én het resultaat duurzamer is?’
Om die opdrachten telkens opnieuw tot een goed einde te brengen, rekent Cor op zijn Metaalmeesters. ‘We zijn intussen met zijn 15 à 16. Mensen die ik één op één tegenover me heb gehad tijdens de sollicitatiegesprekken. Mensen waarvan ik weet dat ze dezelfde passie delen en die mee de kar willen trekken om vooruit te gaan.’
Vanwaar die drive om de dingen meteen in handen te nemen? ‘Dat heeft altijd in het bloed gezeten, denk ik. Ik herinner me dat ik een jaar of twaalf was en 200 ‘frank’ kreeg om een enorm grasveld te maaien. Ik twijfelde niet en legde meteen een spaarpotje aan. Ook op de boerderij van mijn ouders of van mijn nonkel hielp ik altijd graag mee: stallen uitmesten, het hooi binnenhalen… Ik ben nooit werkschuw geweest. Daar zal mijn redelijk strenge opvoeding ook voor een stuk tussen zitten. Het heeft me zeker mee gevormd tot het type ondernemer dat ik vandaag ben.’
‘Als ik mezelf moet omschrijven als ondernemer, dan zie ik vooral iemand die wil handelen. Dat was al zo tijdens mijn studies als ontwerp- en productiedesigner. Op kot was er weinig te doen op vlak van studentenleven, dus sloeg ik aan het tekenen. Ik tekende een houtkliefmachine uit, stak ze zelf in elkaar en verkocht ze online.’
‘Zo bouwde ik budget op en stilletjes aan ook een klantenbestand. Op mijn 23e begon ik Wuco vanuit de smidse van mijn nonkel. De eerste jaren waren dat nog kleine projecten bij particulieren, zoals een tuinpoortje op maat. Maar plots ging het heel snel en kwamen ook bouwbedrijven en architecten aankloppen. Zes jaar later verhuisden we naar onze eerste vestiging en nog eens zes jaar later breidden we opnieuw uit en vestigden we ons in Bree.’
‘Vandaag ben ik er 36 en besef ik wel dat bij groeien ook delegeren hoort. Als iemand die altijd zelf de dingen in handen heeft genomen, blijft dat iets moeilijk voor mij. Maar we zijn ermee bezig. Over bepaalde zaken, zoals de verbetering en innovatie van producten, buig ik me nog het liefst zelf. Puur omdat dat echt mijn ding is. Op vlak van personeelsbeleid voel ik me dan weer iets minder zeker. Ik kan er echt wakker van liggen als er onenigheid is op de werkvloer of als iemand niet happy is in zijn job. En dan draag ik dat misschien te lang mee.’
Als hij de kans kreeg, zou Cor dan bepaalde zaken uit het verleden anders aanpakken? ‘Ik ben tevreden over mijn weg als ondernemer en het verhaal van Wuco. Misschien één dingetje: ik heb amper zes maanden in loonverband gewerkt in mijn carrière. Misschien was ik best wat langer blijven plakken zodat ik nog net iets meer kon stelen met mijn ogen op vlak van bedrijfsstructuur en management.’
Gaat de tijd voor Cor, nu toch al 13 jaar jonge ondernemer, soms niet wat té snel? ‘De laatste tijd besef ik wel dat ik na de werkuren iets meer op de rem moet gaan staan. Mijn job is écht mijn leven en passie, maar ik ben op een leeftijd gekomen waar je toch ook aan andere zaken begint te denken: relaties, kinderen, je hoofd af en toe leren leegmaken.’
‘Mijn grote droom is om ooit een oude hoeve te kopen en te renoveren. Ergens op de ‘boerenbuiten’. Daar zie ik me al helemaal tot rust komen. Intussen probeer ik me zoveel mogelijk toe te leggen op mijn andere passies: koken en mountainbiken. Vooral koken doe ik enorm graag. Ik heb daarvoor een vaste partner in crime, een bevriende hobbykok. We dagen elkaar regelmatig uit, bijvoorbeeld om een variant te bedenken op een bepaald recept. Of om een nieuwe kooktechniek uit te proberen, zoals de caveman style. Een techniek waarbij je het vlees rechtstreeks op de kolen legt. En daarna natuurlijk alles samen proeven met de vriendinnen erbij (lacht).’
‘Maar mijn grootste passie, da’s misschien wel vliegen. Ik ben quasi opgegroeid langs de lucht- machtbasis van Kleine-Brogel, waar ik de F16’s constant zag overvliegen. Piloot worden was dus een echte kinderdroom. Iets meer dan tien jaar geleden leerde ik zelf vliegen met een sportvliegtuigje. Voor mij is dat pure ontspanning. In de lucht word je gedwongen om bij de les te blijven, daar heb je geen tijd om aan iets anders te denken of om stress te hebben. Het is alleen veel te lang geleden, het wordt tijd dat ik het terug oppik. Da’s mijn nieuwe ambitie (lacht).’
‘We klopten oorspronkelijk enkel bij Expliciet aan om nieuwe collega’s aan te werven. Maar meer dan ooit merken we dat vooral wij de eerste stap richting de juiste talenten moeten zetten. Ons als bedrijf presenteren en mensen warm maken. Expliciet heeft ons letterlijk omvergeblazen met de rebranding rond de Metaalmeesters. Ondanks het feit dat we net onze huisstijl hadden omgegooid, waren we toch helemaal overtuigd van het verhaal dat jullie wilden brengen. Een verhaal dat geschreven is na een-op-eengesprekken met al onze medewerkers. Zij dragen het Metaalmeesterschap dus met volle trots uit. En we hopen dat onze nieuwe collega’s dat ook zullen doen.’