Paul Roosen: “Eerst verliefd worden, daarna pas ondernemer”

“Ik wist al heel lang dat ik ooit mijn eigen baas zou zijn. Maar ik wist gewoon niet met wat. Je start niet zomaar een business op als die passie er niet is voor een bepaald product.” Toen Paul Roosen de ramen- en deurensector leerde kennen, was die klik er wel. Samen met Stefan Poelmans richtte hij Het Ramenhuis op. Een gesprek over wat het voor Paul betekent om ondernemer te worden en te zijn.

“Toen ik 15 jaar was, wist ik het: later word ik ondernemer”, begint Paul Roosen. “Ik had net mijn eerste fuif georganiseerd in een Antwerpse discotheek. En ik vond het geweldig om dat hele traject te regelen: de groepen vastleggen, een MC boeken, flyers en affiches maken…”

“Het resultaat van al dat harde werken? Minus 3.000 frank. Content dat mijn pa was (lacht). Want die had serieus schrik. Mocht je toen winst hebben geboekt, dan had je niet verder gestudeerd. Maar ik maakte dus verlies en studeerde braaf verder. Toch had ik de smaak te pakken: zaken in handen nemen, de verbindende factor zijn en de eindverantwoordelijkheid over het succes of falen van iets. Toch verwaterde die ondernemersdroom. Ik ging voor een baas werken en heb dat 16 jaar gedaan.”

De hele wereld gezien

“Ik begon als vertegenwoordiger in de voedingssector. Daarna maakte ik de overstap naar de financiële sector. Nog later ging ik aan de slag voor een verpakkingsbedrijf. Elke week op reis, van de States tot Japan. Ik heb als jonge gast alle werelddelen gezien.”

“Ik heb geluk gehad”, zegt Paul Roosen. “Het geluk dat ik vanuit mijn jobs veel kon leren over marketing, verkoop en productie. Maar ook over de organisatie zelf: de werking en de structuren. Dan zie je in de praktijk wat goed geregeld is en wat beter kan.”

Ramen en deuren

“Mijn volgende job was franchise manager bij een van de grotere namen in de ramen- en deurenwereld. Daar is mijn ambitie om ondernemer te worden opnieuw komen bovendrijven. De eerste keer was dat vreemd genoeg tijdens mijn sollicitatiegesprek. Ik zat rond de tafel met mijn toekomstige baas en toen hij mijn cv bekeek, zei hij: Waarom ben jij eigenlijk gene zelfstandige?”

“Ik had mezelf dat ook al een paar keer afgevraagd. Maar zonder er iets mee te doen. Als ik er nu op terugkijk, weet ik de reden: ik had gewoon geen product gevonden dat me passioneerde. Ik wou wel mijn eigen baas worden… maar met wat?”

Geen klik

“Het is niet dat je ’s ochtends wakker wordt en denkt: Hey, ik ken er helemaal niets van, maar ik ga een lingeriebedrijf uit de grond stampen. Of dat je zonder voeling met de horeca zegt: Ik ga volgende maand een restaurant beginnen. Ik had gewoon nog geen klik gevonden met een product waarvoor ik écht wou gaan. Tot ik dus in die nieuwe job terechtkwam.”

“Mijn job als franchise manager bestond eruit om nieuwe filialen op te starten”, blikt Paul terug. “Van A tot Z. En zodra alles goed draaide, liet ik het los en ging ik naar de volgende. Het klinkt misschien melig, maar ik ben toen echt verliefd geworden op het product ramen en deuren. Toen kwamen twee dingen samen: de passie voor een product en de wil om zelf iets op te starten. En er was nog een derde belangrijke factor: mijn toenmalige collega en nu mede-zaakvoerder Stefan Poelmans liep ook met die ideeën rond. Zonder hem zou dit nooit gelukt zijn.”

25 jaar later…

“Een goede 25 jaar na die eerste fuif was het dan eindelijk zover: ik gaf mijn ontslag en werd ondernemer. Samen met Stefan richtte ik in 2011 Het Ramenhuis op. Ondertussen werken er 21 mensen en hebben we filialen in Hasselt en Leuven.”

“Hoe ik terugkijk op die zes jaar? Ik heb me al vaak de vraag gesteld: zou ik nu een betere ondernemer zijn als ik er vroeger aan was begonnen? Of sta ik waar ik nu sta net omdat ik zolang voor een baas heb gewerkt? Da’s iets waar ik nog niet uit ben (lacht).”

Snelle vragen aan Paul Roosen

Als ondernemer kijk ik op naar…
“Sergio Herman. Die man is een merk. Volgens mij is hij nog beter als ondernemer dan als kok. En dat wil al iets zeggen. Hij heeft een enorm goed gevoel voor marketing.”

Als er vijfentwintig uren in een dag waren dan…
“Ging ik iets meer naar Ibiza. Neen, serieus: dan maakte ik meer tijd voor mijn gezin.”

Als de stress toeslaat dan…
“Ben ik op mijn best. Dan kan ik me beter focussen, ben ik scherper. Muziek is voor mij heel belangrijk. De juiste nummers kunnen me een versnelling hoger doen schakelen of net rustiger maken.”

Als ik een onbeperkt marketingbudget had dan…
“Hadden we nu een Ramenhuis op Ibiza! Neen, ook hier: we zijn goed bezig. Misschien zou ik het TV- en radioverhaal dan meer verkennen. Maar als je dat echt goed wil doen, heb je stevige budgetten nodig.”

NEWSLETTER

Read more toLearn more

Schrijf je in op onze nieuwsbrief voor insights, advies en tips om via marketing jouw bedrijfsdoelen te halen.

"*" geeft vereiste velden aan

View case
Show reel
Watch video