Wat doe je als je na amper drie jaar in dienst de vraag krijgt om het bedrijf van je baas over te nemen? Voor Tom van Schaijk, op dat moment nog een 23-jarige schrijnwerker, werd het een aanbod dat zijn leven zou veranderen. Bijna 12 jaar later is het tijd voor een terugblik. Een gesprek over keuzes, gedrevenheid en relativeren.
1 april 2009, de dag waarop Tom van Schaijk tegelijkertijd ondernemer en zaakvoerder werd. Een stap in het onbekende, maar wel een berekende stap. “Ik heb zeven maanden lang nagedacht, getwijfeld. Niet uit schrik, maar omdat er zoveel bij komt kijken. Dingen waar ik op dat moment niets van afwist: de banken afschuimen voor financieringen, mensen aansturen, bedrijfsleer… Bovendien kropen we net uit een wereldwijde economische crisis.”
“Ongeveer op hetzelfde moment kreeg ik een aanbod vanuit Monaco. Om er parket te leggen op boten en jachten. De zon en de zee altijd dichtbij. Maar ik koos voor Limburg, voor – toen nog – Claeys Palenbedrijf. Omdat ik ideeën had en overtuigd was dat het anders en beter kon. De tijden en de markt waren sterk veranderd, maar het bedrijf niet.”
“Als kind moest het al vooruit gaan.”
Dat Tom het ondernemersgen al ergens in zich had zitten, was op vroege leeftijd duidelijk. “Ik ben altijd wel iemand geweest die niet afwachtte en het heft zelf in handen nam. Toen we vroeger met vrienden stunts uithaalden met onze BMX-fietskes, was ik altijd de eerste om een houten schans in elkaar te steken. In mijn tienerjaren vonden ik en twee kameraden het niet kunnen dat we geen jeugdhuis in de buurt hadden. Dus startten we er zelf een op. De goesting om zelf ooit een eigen zaak te hebben, is er onbewust wel altijd geweest, denk ik.”
“Soms moet je eens met je gezicht tegen de muur lopen.”
“De eerste twee jaren als zaakvoerder bij Claeys werkte de voormalige eigenaar nog onder mij. Voor mij was dat vooral een overgangsfase. Toch probeerde ik meteen mijn eigen accenten te leggen. Tijdens die periode heb ik heel veel steun gehad van mijn boekhouder. Hij bleef heel down-to-earth en hield mij met de voetjes op de grond.”
“Eens ik er alleen voor stond, was het voor mij helemaal duidelijk wat er moest gebeuren. Claeys Palenbedrijf werd Claeys Houtconstructies. Van simpele carports en tuinhuizen gingen we naar complexere constructies zoals poolhouses en tuinkantoren. We ruilden ouderwetse houtsoorten in voor kwalitatief en duurzaam hardhout. Het machinepark werd helemaal vernieuwd en iedereen kreeg zijn eigen materiaal. Daarnaast besloten we om een houthandel op te starten. Stock opbouwen om betere relaties met onze professionele klanten op te bouwen.”
“Op dat moment leerde ik ook mijn vrouw kennen. Vrij drastisch wat er op die korte tijd allemaal gebeurde. Op je 23e wil je eigenlijk twee keer per jaar gaan skiën, naar de zon rijden en pintjes drinken met je vrienden in het weekend. Maar ik heb me laten leiden door mijn passies.”
“In het begin liep ik door mijn jonge naïviteit wel een paar keer tegen de muur. Door bijvoorbeeld mee de werf op te gaan. Maar op die manier remde ik mijn werknemers net af in hun ontwikkeling, omdat de baas het zogezegd altijd beter wist. Op zo’n momenten moest ik net leren loslaten en volop vertrouwen tonen in mijn personeel. En toen al de basis leggen voor een betere structuur en vlottere service voor onze klanten.”
“Blije gezichten zijn de bevestiging.”
“Ook al durf ik mijn eigen weg te gaan, dat betekent niet dat ik mij niet in mijn keuzes laat begeleiden. Ik heb verschillende klankborden. Mijn financieel adviseur, boekhouder, collega-ondernemers, leveranciers… Je moet je blijven openstellen voor nieuwe ideeën en zelfs voor afwijkende visies. Ook onze schrijnwerkers en plaatsers zijn zeer belangrijke raadgevers. Zij horen elke dag rechtstreeks bij de klant wat er goed loopt en wat beter kan.”
“Het doet me dan ook deugd om te zien dat zij plezier blijven vinden in hun job. Dat ze elke dag goedgezind binnenwandelen en weer naar huis gaan. Voor mij is dat na al die jaren als zaakvoerder het beste bewijs dat ik de juiste keuzes heb gemaakt. Door iedereen te laten doen waar hij het liefst mee bezig is en door goed de voeling met de markt te houden, blijven we onze ambities waarmaken: elk jaar een beetje beter doen dan het jaar voordien. Niet te snel, niet geforceerd, gewoon organisch.”