“Ik hou van techniek. Dat is iets dat kan ik bevatten als ingenieur, dat snap ik. Laat mij geen verzekeringskantoor of bank leiden, dat komt niet goed.” Aan het woord is Joris Vrancken, CEO van bordenbouwer P&V Elektrotechniek. Een gesprek over ondernemerschap, connecteren met mensen, verantwoordelijkheden en het failliet van de patriarch.
“Ik denk niet dat je ondernemer kan worden als je het niet bent. Dat moet in je zitten”, begint Joris Vrancken. “Dat krijg je van thuis mee. Ik heb mijn ouders altijd heel hard zien werken. En ik doe dat ook. Zo klom ik tijdens mijn eerste job bij Trespa International vrij snel op tot Production Unit Manager.” Daarna ging het richting Vekoma Manufacturing, Alupa en ANL Plastics. In 2014 nam Joris P&V Elektrotechniek over.
“Industrie en techniek zijn de constanten in mijn carrière. Techniek boeit mij enorm. Toen ik P&V overnam, dook ik een jaar de boeken in om helemaal mee te zijn. Ik wil dat gewoon allemaal weten.”
Zou iemand zonder die technische bagage P&V kunnen leiden? “In mijn visie niet. Wij zijn niet groot genoeg voor een puur economische manager. Theoretisch zou dat misschien kunnen, maar naar mijn gevoel werkt zoiets niet. Wij zijn een uit de kluiten gewassen KMO. Als zaakvoerder moet je weten wat hier gebeurt. Daarom maak ik, als ik hier ben, elke dag zo’n twee keer mijn toer door het gebouw. Dan wandel ik rond, praat ik met mijn mensen, maak een grapje… Ik wil voelen wat hier leeft.”
“Dat werkt natuurlijk ook omgekeerd”, zegt Joris Vrancken. “Want mijn mensen spreken me aan over bepaalde problemen of over dingen die volgens hen beter kunnen. Voor mij is die participatie heel belangrijk. De tijd van een CEO die handelt als een patriarch, dat is echt voorbij.”
“Ik wil dat mijn mensen nadenken over waar ze mee bezig zijn. Ik geef ze verantwoordelijkheid. Zo creëer je dynamiek. Anders heb je op den duur allemaal ja-knikkende aapjes op je schouder zitten. Ik wil open in discussie gaan met mijn management team. En ik kan je vertellen dat we aan deze tafel serieus discussiëren. Maar op het einde van elke vergadering hakken we wel in onderling overleg die knoop door. Zij luisteren naar mij, maar ik ook naar hen. Iedereen van het management is een topper in zijn vakgebied – zo’n mensen moet je hun ding laten doen. Zo kan ik het operationele met een gerust hart loslaten en me focussen op de strategie, de toekomst van het bedrijf.”
En wat is die toekomst? “Wij willen groeien. Organisch, maar ook door gerichte overnames te doen. Dat zijn geen makkelijke beslissingen. Is dit de deal die me op termijn 1+1=3 oplevert? Dat zijn grote vraagtekens, hé. Je mag niet vergeten dat ik rechtstreeks verantwoordelijk ben voor mijn werknemers en hun gezinnen. Meer dan 200 in het totaal. Dus ja, dat zijn wel dingen die me ’s nachts af en toe wakker houden.”
“Gelukkig sta ik er niet alleen voor”, vertelt Joris Vrancken. “Bij P&V heb ik mijn management team. Daarbuiten een goeie groep vrienden. Ze werken wel in andere sectoren, maar uit die gesprekken haal ik heel veel.”
“Maar dat neemt niet weg dat je als ondernemer soms in moeilijke situaties terechtkomt. Gelukkig kan ik goed relativeren. Al zijn er ook momenten dat je crasht. Dat je het even niet meer ziet zitten. Maar dan moet je karakter tonen. Ik ben een optimist, niet het type dat depressief wordt. Je leert dat ook met het ouder worden. Ik weet niet of ik sommige uitdagingen die ik nu voorgeschoteld krijg als jonge gast tot een goed einde had gebracht.”
“Maar dat weegt allemaal niet op tegen de mooie momenten. Ik vind fun op de werkvloer dan ook heel belangrijk. Work hard, play hard zegt mijn commercieel directeur altijd.
’t Is ook zo’n work hard, play hard-moment hier dat me altijd zal bijblijven. ’t Was mijn verjaardag. Ik kom aangereden, maar stond voor een gesloten poort. Geen enkele auto op de parking. Op de poort hing wel een bord: Aangezien Joris vandaag 50 wordt, organiseren we een collectieve verlofdag. We zien u graag morgen terug. Getekend het management team. Toen ik het atelier binnenliep, stond daar 160 man. Allemaal speciaal voor mij. Een machtig gevoel! We kwamen net uit een moeilijke periode, maar op dat moment wist ik dat alles goed zou komen.”
Als ondernemer kijk ik op naar…
“Ik kijk op naar veel ondernemers. Want dat zijn de mensen die dingen realiseren, die voor hun ideaal gaan. Achter elk succesverhaal zit een sterke man of vrouw.”
Als er vijfentwintig uren in een dag waren dan…
“Zou ik meer vrije tijd willen hebben. Uitblazen, sporten, wandelen… Dat lukt me nu te weinig.”
Als de stress toeslaat dan…
“Drink ik ’s avonds een goed glas wijn. Wat nadenken, relativeren en babbelen vrijdagavond thuis aan de keukentafel – dat is een moment dat ik altijd probeer vrij te houden.”
Als ik een onbeperkt marketingbudget had dan…
“Misschien zouden we wat meer beurzen doen, maar ik vind dat alles nu perfect in evenwicht is. Alles wat binnen onze macht ligt, doen we. We bewerken alle kanalen die we moeten bewerken.”
Als ik één professionele beslissing kon terugdraaien dan…
“Zou ik nog sneller een eigen zaak beginnen.”